اخبار

1. خودتان را معرفی کنید، متولد چه سالی و کدام شهر هستید؟
سارا هاشمی هستم. متولد مهر ماه 1363 در شهرستان بروجن، استان چهارمحال بختیاری و ساکن شهر اصفهان هستم.

2. کمی درباره خودتان و روزهای شروع دوچرخه سواری بگویید؟
اولین آشنایی من با ورزش به واسطه پدرم بود. ایشان جزء هیئت کوهنوردی شهرستان بروجرد بودند. از کودکی درورزش های همگانی که پدرم در بروجرد برگزار می کردند شرکت می کردم، همچنین به صورت حرفه ای به شنا مشغول بودم. سال 1380 ، در دوران دانشجویی و پس از ورود به اصفهان، وارد حوزه کوهنوردی و ورزش های وابسته به آن شدم. از دوران کودکی به دوچرخه سواری علاقه مند بودم و از حدود سال 1382 شروع به استفاده از دوچرخه برای کارهای روزانه کردم. به مرور با هئیت دوچرخه سواری استان اصفهان آشنا شدم و به تیم کراس کانتری پیوستم. در سال های بعد به دلیل آسیب شدید از ناحیه کمر به مدت یک سال و نیم مجبور به کناره گیری از ورزش شدم و پس از بهبود، به دلیل علاقه به ادامه این ورزش، سایکل توریست را انتخاب کردم.

3. سفرتان را از کجا شروع کردید و در داخل ایران به کجاها سفر کرده اید ؟
من اولین سفرم را از استان اصفهان شروع کردم. نیمی از سفرهای من به دلیل و انگیزه ی شخصی به سمت روستای شاه قلعه در شهر دیوان دره کردستان بوده اند. همچنین سفرهایی به شهرهای تهران، همدان، زنجان، اردبیل، آستارا، بندرترکمن، گرگان، گنبد کاووس و خطوط مرزی دریای خزر داشته ام. من معمولا مسیرهای فرعی، جنگلی، ساحلی، یا دره ها را برای رکاب زنی و عبور از شهرها انتخاب می کنم تا بیشتر از جذابیت های طبیعت لذت ببرم و تجربه های جدیدتری کسب کنم.

4. در خارج از ایران به کجاها سفر کرده اید ؟
هنوز برنامه ای برای سفر به خارج از ایران ندارم، هدف من این است که بتوانم تمام مسیرهای ایران را رکاب بزنم.آشنایی با مناطق دیدنی ایران و فرهنگ های مختلف مردم برای من بسیار جذاب است.

5. در سفرها کجا اتراق می کنید؟
من معمولا در جاهای امن مانند فضاهای گردشگری، کمپ های هلال احمر، کنار دکه های پلیس یا پمپ بنزین ها چادر می زدم، بسیاری اوقات نیز هنگام عبور از روستاها و مناطق محلی مهمان ساکنین منطقه می شدم که با محبت و شوق بسیار از من پذیرایی می کردند.
 

6. آیا تا به حال دچار حادثه یا مشکل جدی شده اید ؟ معمولا با چه چالش هایی روبرو هستید؟
اگر تنها به سفر های سایکل توریست بروید، احتمال بروز حادثه برای شما بیشتر خواهد بود. از آنجا که من نیز تنها سفر می کنم گاهی مجبورم برای رسیدن به یک منطقه امن مسافتی طولانی رکاب بزنم. خوشبختانه تا کنون حادثه جدی نداشته ام. اما در مجموع خطرهایی که احتمال آن برای یک سایکل توریست وجود دارد، تصادفات جاده ای، حمله حیوانات و مزاحمت افراد در مکان های خلوت است. من معمولا سعی می کنم با گفتگو و برقراری ارتباط با افراد شرایطی دوستانه ایجاد کنم که در کنارشان احساس امنیت داشته باشم.

7. هزینه های سفرتان را چگونه تامین می کنید؟
سفرهایی به این شکل می تواند با هزینه های بسیار کم انجام شود. من با هزینه شخصی خودم سفر می کنم و برای خورد و خوراک معمولا در بین راه غذا می پزم، البته من بیشتر گیاه خوار هستم که تهیه و حمل مواد غذایی گیاهی آسان تر است. هزینه دیگر مربوط به محل اسکان و استراحت است که همانطور که در صحبت های قبل گفته شد یا چادر میزنم یا خوابگاه هایی با هزینه کم اجاره می کنم. گاهی هم مهمان بعضی از هم میهنان عزیزمان هستم که معمولا برای آن ها یک یادگاری کوچک می گیرم.

8. در مجموع چند کیلومتر رکاب زده اید؟
من معمولا در سفرهایم از کیلومتر شمار استفاده نمی کنم. هدف من رکاب زنی و طی مسیر نیست، من برای آشنایی با مردم و طبیعت ایران سفر می کنم.

9.  ایده راه اندازی کافه سارا چه بود؟
ایده راه اندازی کافه سارا در اصفهان بسیار سریع و ناگهانی اتفاق افتاد. من به دلیل علاقه زیاد به ارتباط با مردم و بودن در اجتماع کافه سارا را راه اندازی کردم. در زمان هایی که امکان سفر با دوچرخه را ندارم با حضور در کافه و بودن بین مردم نوع دیگری از سفر را تجربه می کنم، سفر در بینا قشار مختلف مردم. من با مشتری های کافه درباره دغدغه ها، طرز فکرها، و مسایل زندگیشان گفتگو می کنم، دوستان زیادی هم پیدا کرده ام که کافه سارا محلی است برای گذراندن لحظه های تلخ و شیرینشان. من هم در این لحظات با آن ها شریک هستم.

10. آیا غیر از دوچرخه علاقه مندی دیگری دارید؟
من در مجموع به ورزش به خصوص ورزش هایی که در ارتفاع انجام می شود علاقه دارم، ورزش هایی مانند های لاین، اسلک لاین و واتر لاین ( فعالیت یا ورزش انجام حرکات تعادلی بر روی تکه ای تسمه ) . اما بزرگترین علاقه من سایکل توریست است.

11.مشوق شما کیست و یا الگویی برای برنامه سفرتان دارید؟
همانطور که گفتم مشوق اصلی من برای ورزش پدرم بود. حتی بعد از فوت ایشان هم زمانی که در طبیعت بودم احساس می کردم به او نزدیک هستم. بنابراین همواره به کوهنوردی و دوچرخه سواری مشغول بوده ام. مادرم به دلیل نگرانی در ابتداء موافق سفر کردن من نبود ، اما وقتی دید در انجام آن مصمم هستم از من حمایت کرد. خانواده همواره حامی و همراه من بوده اند.

12. آینده دوچرخه سواری بانوان را چگونه ارزیابی می کنید؟
متاسفانه شرایط دوچرخه سواری، حداقل در شهر اصفهان برای بانوان فراهم نیست. فضایی برای تمرین ها وجود ندارد و در سطح شهر هم به دلیل وجود برخی تعصبات با مشکل مواجه می شویم. رکاب زدن با دوچرخه شور و شوق عجیبی در انسان ایجاد می کند و امیدوارم به زودی شاهد شرایطی باشیم که تمامی افراد به راحتی بتوانند از این ورزش بهره مند شوند.

13. به نظر شما چالش یک دوچرخه سوار چیست ؟ آیا برای حل آن پیشنهادی دارید؟
یکی از مهم ترین چالش های دوچرخه سواری نداشتن فضای تمرین و برای دوچرخه سواران حرفه ای نداشتن اسپانسر است . دوچرخه سواران باید بتوانند از حداقل امکانات و لوازم دوچرخه استفاده کنند و زمانی که در سفر هستند از عهده تامین هزینه های زندگی شان برایند.
 

 

14. با تشکر از وقتی که به ما اختصاص دادید. آخرین حرف؟
امیدوارم که روزی بین همه مردم دنیا صلح برقرار شود.